Ras: Meermin/?
Naam: Rhyme Hillyard
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 17
Soort: Dorpsbewoner (Zie ras:P)
Innerlijk: Spontaan, energiek en een controle-freak
Uiterlijk:
Extra: Ze is nog niet zo heel oud, 17 en dit zorgt er dan ook voor dat ze nog vrij positief in het leven staat. Ze is met volle maan opgewekt, niet zo vreemd, aangezien dat het enige moment is dat vrouwelijke meermensen benen krijgen en zichzelf kunnen voortplanten. Dit is enkel toegestaan met normale mensen, wanneer er namelijk een kind komt met een ander wezen, zorgt dit ervoor dat de 'vloek' van de meermensen bij het kind verkeerd kan overkomen. Iets wat bij Rhyme zal gebeuren, in plaats van dat ze met volle maan een mens word, is ze met volle maan een meermin. Wanneer ze dan niet in het water zit, zal haar lichaam pijn doen, afsterven en zal ze de volgende volle maan niet halen. Stel dat ze te laat terug gaat door omstandigheden en ze een mens blijft nadat het volle maan is. Dan zal ze tot de volgende volle maan een meermin zijn. Maar waar ze een halfbloedje van is, dat is niet bekend. Een van haar ogen heeft dan ook een kleurafwijking. Een is grijsblauw, terwijl de andere duidelijk groen is.
Ze is opgegroeid bij adoptieouders, maar ze hebben geen weet dat ze eigenlijk anders is. Aangezien ze pas met haar 18e een meermin zal worden iedere volle maan. Ze heeft er zelf dan ook geen weet van. Natuurlijk heeft ze soms last van haar tanden, of achter haar oren en kan ze beter horen en zien. Maar dat heeft ze zelf nog niet helemaal door. 
Maar mensen mogen ook niet weten wat ze is, sommige vampiers weten het wel en zijn er namelijk naar op zoek. 
Meerminnen hebben namelijk verschillende legende en het blijkt dat deze kinderen kunnen dragen van de meest vreemde wezens, ook deze normaliter geen kinderen konden krijgen en dat die dan ook weer kinderen kunnen krijgen. Zo ver dat het na vele generaties een superieur ras zou worden. 
Haar echte ouders heeft ze nooit gekend en ze heeft ook geen idee wie het zijn. 
Ook word er gezecht dat er met het bloed van een meermin veel rituelen gedaan worden. 

Naam (voor- en achternaam): Nathan Blaze
Geslacht: Mannelijk
Soort (dorpsbewoner of soort bosbewoner): Bosbewoner. Hij kan veranderen in een draak en vooral als hij geïrriteerd is gebeurt dat. Ook kan hij sneller genezen als gewone mensen en is hij zelfs als mens een stuk sneller en sterker.
Leeftijd: 130
Karakter(geen find out!): Bot, sadistisch & snel geïrriteerd.
Uiterlijk/Foto: 
Draak vorm: 

Cleo Emerald

Ze zat momenteel binnen in de grote zaal met haar poppen te spelen. Ze was momenteel nomaal, toch durfde haar ouders haar niet naar buiten te laten, al scheen buiten de zon, en was het gewoon mooi weer, waarin het meisje prima buiten kon spelen, maar haar ouders lieten het niet toe, en het meisje snapte het niet waarom ze altijd buiten mocht spelen, en het laatste half jaar niet meer.. Niemand die in hun landhuis, wat overigens aan de rand van het dorp lag, snapte het waarom het meisje niet meer buiten kwam, of wouden het gewoon niet uitleggen. Haar ouders waren bang voor hetgeen wat in haar zat, als het al wel in haar zat, ze hadden al een uitdrijving geprobeert bij de domnnee, maar het leek niet te helpen. Haar moeder liep naar het meisje toe, en nam haar nu mee naar buiten, omdat ze niet helemaal binen kon zijn, ze wou haar meisje niet opsluiten. Ze was ook namelijk spieriwt bijna, door het vele binnen zijn, de opsluitingen die gebeurde na zonondergang, en in de avond, als je altijd goed hoorde, kon je het geschreeuw van het meisje door de lucht horen suizen. Ze liep nu over het marktplein met haar moeder, en keek naar een kraampje die diverse poppen en beren verkocht, maar ze kreeg niets meer niets van haar moeder, alles ging stuk, ook al kon het meisje niet verklaren hoe.

Ardados From Kamanios

De stevige centaur liep momenteel door de bossen heen, op weg naar de poel verderop, om zichzelf even te verfrissen. De takken lieten voldoende licht door, wat betekende dat het dag was, en misschien niet de slimste tijd voor hem om nu naar die poel te gaan, maar hij had dorst, en hij kon moeilijk wachten tot het donker was. Hij stopte even aan de rand van het grote pad, om te kijken of er iemand stond, maar toen hij zag dat er niemand was, draafde hij er vlug overheen, en nam daarna een gallop richting de poel, en bukte door zijn voorbenen, en nam wat water in zijn handen om vervolgens wat te drinken. Na een paar slokken plenste hij nog even wat over zijn gezicht, en kwam daarna weer omhoog. Hij zuhtte even en deed zijn lange haren even naar achteren, terwijl hij met zijn staart even wat vervelende vliegen weg jaagde van zijn kont, een plek waar hij met zijn handen over het algeheel niet echt meer bij kon komen. Hij liep nu weer rustig door in stap, terwijl hij eigenlijk op zoek ging naar een schuilplaats, want ook al kwamen er niet veel nieuwsgierige ogen in het bos, mensen mochten hem niet zien.